Υπάρχει αγάπη; Υπάρχει αγάπη...

Κάθομαι μόνη και αναρωτιέμαι ... υπάρχει αγάπη; Ναι απαντώ. Αλλά σε αυτό που δεν ξέρω την απάντηση είναι γιατί οι άνθρωποι δεν την εκδηλώνουν; Και άλλοι γιατί δεν την δέχονται; Έρωτας. Τι να συμπεριλαμβάνει; Γοητεία, πάθος, πόθο, αγάπη, συντροφικότητα, εμπιστοσύνη, σε βλέπω κάθε βράδυ στο όνειρό μου, περπατώ στους γεμάτους δρόμους της Θεσσαλονίκης και κοιτώ συνεχώς μήπως σε δω κάπου, κρατάω το κινητό που μόνο εσύ ήξερες ανοικτό ακόμη και τώρα που δεν είμαστε μαζί, προσπαθώ να σου μιλήσω και δεν μου απαντάς, επιμένω και θα επιμένω ώσπου...να μην υπάρχω άλλο πια... Μπορεί κάποιος να σβύσει τα πάντα από την καρδιά του; Μπορεί να σταματήσει να προσπαθεί; Και αν του το ζητήσουν; Απ' την άλλη και αν υπάρχει μία ελπίδα; Εργασιοθεραπεία σκέφτηκα. Θα μου κάνει καλό. Τίποτα. Να φύγω για λίγο από την καθημερινότητα, να ξεχαστώ. Ακόμη πιο τίποτα. Εκεί. Το λιγοστό μυαλό που έμεινε να σκέφτεται εσένα. Σαν να είμαστε ακόμη μαζί. Σαν να μην συνέβει τίποτε. Σαν να είσαι σ' ένα ταξιδάκι επαγγελματικό και δεν πιάνει το κινητό σου αλλά εγώ επιμένω να σου μιλήσω. "Δεν μπορεί", σκέφτομαι. "Θα βρει σήμα. Και τότε θα σηκώσει το κινητό. Θα έχει επιστρέψει. Και όλα θα είναι ήρεμα. Πιο ήρεμα από πριν. Γαλήνια. Μαζί. Για πάντα."